Nie kuchnia, nie ogród; tchnienie Wiosny

19 marca

I co? Można zdechnąć patrząc na to co dzieje się za oknem! Nigdy nie przepadałam za bielą,
ale teraz znienawidzę ten kolor jak nic! Ileż można? Śnieg, wiatr, a nam jeszcze węgla zabrakło:-) Zapytać można: no i co z tego? Czasy takie, że w składach  węgla
w brud... Jasne, że tak. Groszek. orzech, taki, siaki.  I owszem. Ale... Do nas nie dojedzie
samochód z opałem!!!  Źle mówię; dojedzie, ale nie wyjedzie ! Dlatego dzisiaj odwiedziliśmy
skład osobiście, ja trzymałam jutowy worek, a mój Cudny Mąż sypał doń "czarne złoto"...
Tak przywieźliśmy cztery worki. Starczy na osiem dni:-) BĘDZIE POTEM WIOSNA?!

Żeby jednak choć tchnienie Wiosny poczuć sfotografowałam cudeńka, które własnoręcznie

 

 

 

 

 

tworzy jedna z moich przyjaciółek: Magda.Piękne prawda?Ja to mam szczęście ! Mam super fajne, ładne i do tego niegłupie:-) przyjaciółki ! Jeszcze trochę pocukrzę: co ja bym bez nich zrobiła? Pocieszą, przytulą, dadzą kopa kiedy potrzeba i są i zawsze będą :-) I co powiało WIOSNĄ?

 

Jakby było mało to polecam książkę duetu Grochola- Szelągowska pt. Makatka. Jak to u Grocholi jest wesoło, czasem nostalgicznie,  cały czas bardzo, bardzo optymistycznie ! 
Pozdrawiam odwrotnie do aury, czyli gorąco.

 Ha, przypomniała mi dzisiaj przyjaciółka Gosza, moją (pana polonisty z liceum) anegdotę o generałowej Zajączkowej: ta wielka dama w pięknym wieku lat 80 miała ponoć kochanka o 50 lat młodszego! Jak to możliwe zapytacie? Możliwe, możliwe: żeby pięknie, świeżo i młodo wyglądać kazała sobie pod łóżeczko sypialniane wsuwać blok lodu ! I tak się hibernowała... Chyba jednak nie do tego łoża zapraszała Młodszego? :-) To tak gwoli pogody za oknem;  Pozdrawiam.

Jutro będzie o kuchni.