Karp z domowej wędzarni i znowu trochę wspomnień

Dzisiaj wspólny wolny dzień:-) Oprócz planowanych podwórkowych porządków chcieliśmy z M. poprzycinać drzewa i krzewy owocowe: przeszkodził nam śnieg i grad:-) Za to M. uwędził karpia ! Była to druga odsłona. Pierwszego wędziliśmy w Trzech Króli,  w pośpiechu nie zrobiliśmy zdjęć:-( Dziś są ! Imieninową rybkę mojego M. zjedliśmy z towarzystwie Rodziców. Tata, który z ryb jada tylko płaty bez ości, a karpia w ogóle, zajadał ze smakiem / tylko mu się uszy trzęsły /, a mama stwierdziła, ze to najlepsza ryba jaką jadła. Lepszej opini nie potrzeba:-)

Przepis:

• karp min. 3 kg lub większy / z dobrego źródła /
• marynata: na litr wody 2 łyżki soli, ziele, liście laurowe
• wędzarka opalana drzewem liściastym 

Karpia myjemy, patroszymy, dzielimy na dzwonka / nie jest to łatwe przy tak dużej rybie / , płuczemy dokładanie i wkładamy do marynaty na min.12 godzin. Dzwonka osuszamy , obwiązujemy podwójnym sznurkiem masarskim i wędzimy w nagrzanej wcześniej wędzarce min. 3 godziny. Można również wędzić rybę na grilu drzewnym, choć pewnie nie będzie to to samo:-)

Wędzony karp jest niesamowity. Mogłabym jeść go co tydzień:-) Jednak cena jest trochę zaporowa: taka rybka na jeden obiad to 45 zł. Trochę sporo.

Dzisiaj jeszcze oprócz zdjęć super ryby, zapraszam do obejrzenia paru fotek z karnawałowej zabawy pt. Lata 70. Bawiliśmy się na niej z przyjaciółmi i znajomymi do białego rana. Muszę tu zaznaczyć / dla potomności i młodszego pokolenia/, że dla mnie przyjaciele to Wielka Wartość Niematerialna. Pociecha w trudnych chwilach, radość ze wspólnych spotkań, wyjazdów, zabaw, dobre myśli i pozytywna energia.

Nawet zgrzyty i gorsze chwile są po to, aby nic przyjaźni wzmocnić, połatać i skleić.

Jestem szczęściarą mogąc powiedzieć, że mam PRZYJACIÓŁ.

                                      

To my:-)

Pozdrawiam serdecznie!